Overzicht van de verminking van de Wegcode door de Kamer van Volksvertegenwoordigers
|
Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 6.3 van het koninklijk besluit van 1 december 1975 houdende algemeen reglement op de politie van het wegverkeer en van het gebruik van de openbare weg teneinde te voorzien in een afwijking op het algemene voorrangsbeginsel voor de verkeerslichten, in geval van verkeersborden die voorrang verlenen aan de fietsers (2063/1-3) Voorstel ingediend door: Anthony Dufrane, Valérie De Bue, Karin Temmerman, Sabien Lahaye-Battheu Algemene besprekingDe algemene bespreking is geopend. Kristof Waterschoot, rapporteur: Mijnheer de voorzitter, ik verwijs naar het schriftelijk verslag, dat tijdig is rondgestuurd. Tanguy Veys (VB): Mijnheer de voorzitter, mijnheer de staatssecretaris, jammer genoeg niet bevoegd voor Mobiliteit – die staatssecretaris is afwezig -, collega’s, op 19 juli 2011 uitte onze fractie van op het spreekgestoelte ernstige bedenkingen en kritiek in verband met de wijziging van het KB van 1 december 1975 houdende het algemeen reglement op de politie van het wegverkeer, omdat hiermee de verkeerslichten als het ware vogelvrij werden verklaard. Tot dan was het algemeen principe dat rood licht stoppen betekende, ongeacht welk verkeersbord het rood licht begeleidt. Ik heb toen aangeklaagd dat er een groot probleem bij de fietsers was. Uit cijfers bleek ook dat fietsers 20 % van de tijd die zij onderweg zijn, doorbrengen voor een rood licht, veeleer dan dat zij te kampen hadden met uitlaatgassen van auto’s, slechte fietspaden, verkeersonveiligheid of ongevallen. Dat was een zeer ernstig probleem, dat moest worden verholpen. Enkele zeer vindingrijke volksvertegenwoordigers hier waren bereid om het probleem op te lossen. Ik denk dat het van een zeker egoïsme van de fietsers getuigt als zij vinden dat het principe van het rood licht aan de snelheid moet worden opgeofferd. Dat was immers een van de grote problemen van de fietsers. Nu moeten wij aan jongeren en kinderen op het vlak van verkeerseducatie meegeven dat zelfs een rood licht niet meer heilig is. Ik denk dat er daaromtrent toch een zeer zware verantwoordelijkheid rust bij de initiatiefnemers. Het voorliggend wetsvoorstel verhelpt dat niet. Aan de eerder geuite kritiek komt men vandaag evenmin tegemoet. Er moesten ook flankerende maatregelen komen, maar wij stellen vast dat er daartoe geen enkel initiatief werd genomen. Wij zien alleen parlementair – verontschuldig mij voor het woord - prulwerk. Men slaagde er zelfs niet in om een correcte Nederlandstalige versie door de Kamer goedgekeurd te krijgen. Er werd blijkbaar geen rekening gehouden met de bestaande verkeersreglementering. Daarom moest er een nieuw wetsvoorstel ingediend worden om dat te repareren. In de commissiebesprekingen vorig jaar hebben onder meer de juridische diensten van de Kamer, de bevoegde staatssecretaris en de toenmalige commissievoorzitter, mevrouw De Block, er zeer terecht op gewezen dat het geen goede zaak was om een koninklijk besluit te wijzigen door middel van een wet. We kunnen natuurlijk stellen dat het Parlement goedkeurt wat het wilt, en hoe minder werk wij geven aan de Koning, des te beter, want des te sneller kan hij in zijn jacht ergens in de buurt van Motril gaan dobberen. Hoe dan ook worden we geconfronteerd met een slechte wet. Wij moeten die aanpassen. Dat had allemaal vermeden kunnen worden, als men geluisterd had naar toenmalig staatssecretaris Schouppe en ook naar de sprekers in commissie om een koninklijk besluit niet te wijzigen door middel van een wet. Wij hebben dat nu moeten doen via het voorliggend wetsvoorstel. Dat heeft tot gevolg dat niemand, ook de bevoegde staatssecretaris niet, tot nu toe een initiatief heeft genomen. Karin Temmerman (sp.a): Mijnheer Veys, ik heb niet echt de gewoonte om u te onderbreken wanneer u aan het woord bent. Als ik het goed begrijp, dan vindt u het eigenlijk ongepast dat voorliggend wetsvoorstel werd ingediend. Daarop komt uw betoog neer. U hebt dan echter wel een zeer kort geheugen. Op 16 december 2010 heeft mevrouw Colen, tot nader order lid van uw partij, een wetsvoorstel ingediend, volledig hetzelfde, tot wijziging van het koninklijk besluit van 1 december 1975 met als samenvatting: "Dit wetsvoorstel strekt ertoe het verkeer aan kruispunten vlotter te laten verlopen door aan fietsers die rechts willen afslaan, de mogelijkheid te geven hun manoeuvre ook bij rood licht uit te voeren." Ondertekend door mevrouw Colen, de heer Veys, mevrouw Ponthier en de heer Valkeniers. (Applaus) Ik zou nu de boeken toe doen en terug naar mijn plaats gaan, als ik in uw plaats was. Tanguy Veys (VB): Toch niet. Mevrouw Temmerman, ik zal zelf wel beslissen wanneer ik de boeken toe zal doen. Voorts hebben wij dat voorstel wel in de commissie ingediend, maar nooit de agendering gevraagd. Wij hebben ons namelijk laten overtuigen door onder meer de Gezinsbond en het BIVV, personen die ter zake goede argumenten hadden om ons voorstel niet te handhaven. Men kan namelijk altijd van mening veranderen. Op het vlak van verkeersveiligheid zijn er belangrijke argumenten om van mening te veranderen. Vorig jaar hebben wij tegengestemd, dat is niet gênant. Ik ben blij dat ik op het vlak van verkeersveiligheid van mening kan veranderen. Zeker op het vlak van verkeerseducatie heeft men zeer terechte argumenten aangehaald om tegen die wet te stemmen. Wij hebben dat toen gedaan en zullen dat vandaag opnieuw doen. Er zijn hier genoeg andere voorbeelden genoemd waarbij men ook van mening is veranderd. Ik verander alvast liever van mening dan dat ik volhard in de boosheid. Ik had het over een aantal zeer terechte kritieken die werden geuit, niet alleen door het Vlaams Belang, dat zich, zoals zeer attent aangeduid door mevrouw Temmerman, heeft laten overtuigen door een aantal gegronde argumenten om zijn mening te herzien. Onder meer in de commissie werd daar toch wel naar verwezen. Daarbij merk ik terloops op, mevrouw Temmerman, dat uw enige verdienste was dat u uw naam per amendement hebt toegevoegd aan het oorspronkelijke wetsvoorstel. Op het moment van de hoorzittingen was u echter in de verste verte niet te bespeuren. Ik heb niet alleen verwezen naar het standpunt van de staatssecretaris bevoegd voor Mobiliteit. Onder meer de organisatie VTB/VAB merkt duidelijk op dat het niet verstandig is om het rechtsaf-door-roodprincipe te hanteren. Zij verwijst naar alternatieven en niet alleen op het vlak van infrastructuur, dus van de inrichting van de weg. Voorts vraagt zij wat een fietser ervan weerhoudt om, getergd door het rode licht, van de fiets te stappen en dan via het voetpad de hoek om te gaan en weer op de fiets te stappen. Dat doet hij niet; blijkbaar is dat een te groot probleem. Men wijst er in de hoorzitting, waar u afwezig was, mevrouw Temmerman, op dat een van de problemen waarmee fietsers worden geconfronteerd, erin bestaat dat zij vanuit stilstand moeten vertrekken. Zij moeten dus opnieuw enorm veel kracht op een fiets brengen om zich van stilstand bij groen licht in beweging te zetten. Ook dit is blijkbaar een probleem, dat men probeert de wetten van de dynamica te overwinnen. Het is toch wel een bijzondere prestatie dat onderhavig wetsvoorstel ook daaraan tegemoetkomt! Een ander aspect waarop wordt gewezen vanuit de beleidscel van de staatssecretaris voor Mobiliteit is dat nu al veel fietsers door een rood licht rijden. Hoe lossen wij dat op? In plaats van de mensen de wet te doen naleven, gaat men de wet aanpassen. Welk signaal geeft men daarmee? Overtreed maar de wet, wij zullen ons wel aanpassen, zodat u blijvend uw zin kunt doen. Er is nog een ander aspect. Wij zullen nu toelaten dat fietsers door een rood licht mogen rijden om rechtsaf te slaan, maar wat zal straks de volgende vraag zijn? Misschien ook om rechtdoor te rijden? En wat met de voetgangers? Die zien dat ook en zij willen ook oversteken, ook al is het licht rood. Men geeft dus een bijzonder fout signaal. Er rust een zware verantwoordelijkheid op de schouders van de initiatiefnemers, ook ten aanzien van kinderen, die ineens geconfronteerd worden met het blijkbaar niet meer heilige principe van de verkeerslichten. Anderzijds zal men als fietser maar betrokken worden bij een ongeval op een moment waarop men denkt "het is rood, maar voor mij groen", terwijl deze fietser plots opduikt voor een autobestuurder die ervan uitgaat dat er geen verkeer langs de rechterzijde mogelijk is. Dat zijn allemaal indicaties die erop wijzen dat het een enorm slechte zaak zou zijn. Niet alleen het Vlaams Belang wijst daarop, maar ook het BIVV, de Gezinsbond en zelfs ex-staatssecretaris Schouppe. In de commissie heeft men zich te gemakkelijk laten overtuigen om daarop in te gaan. Wat de beleidsomkaderende maatregelen betreft, mevrouw Crevits heeft in de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement van 1 februari 2012 zeer terecht gesproken over het negatieve advies van de Vlaamse regering, waar ook uw partij in zit, mevrouw Temmerman. Blijkbaar heeft uw partij dus ook een negatief advies gegeven of praat u niet met uw collega’s in de Vlaamse regering? Ook zij hebben een negatief advies bij dit voorstel gegeven. U schudt neen, maar ik zal mevrouw Crevits citeren. Karin Temmerman (sp.a): (...) Tanguy Veys (VB): U schudt nee wanneer ik spreek van een negatief advies van een regering waar u zelf in zit! Wie is hier ongeloofwaardig? Karin Temmerman (sp.a): U kent het dossier niet goed. (...) heel duidelijk. U kent het dossier niet. Tanguy Veys (VB): Uw Vlaamse regering heeft een negatief advies gegeven. Karin Temmerman (sp.a): (...) voor de gewestwegen. Tanguy Veys (VB): Het zou er nog aan mankeren dat zij over gemeentewegen een advies mogen geven. Zij zijn daarvoor niet bevoegd. U kent uw dossier niet. Het gaat over gewestwegen. Het Vlaams Gewest geeft natuurlijk advies over gewestwegen en niet over provinciale wegen, want die zijn afgeschaft, en evenmin over gemeentewegen, die tot de lokale bevoegdheden behoren. Aangezien wij daar toch bij beland zijn, mevrouw Crevits stelde zeer duidelijk in de plenaire vergadering van 1 februari: "De Vlaamse regering heeft ervoor gekozen een negatief advies te geven op het wetsvoorstel om rechtsaf te slaan door rood. In onze huidige Vlaamse context en zeker op Vlaamse gewestwegen is het maar de vraag of het zo verstandig is...". Uw wetsvoorstel slaat ook op gewestwegen. Hebt u soms een amendement geschreven waardoor het niet geldt voor gewestwegen? Ook uw eigen Vlaamse regering heeft dit afgewezen. Ik citeer mevrouw Crevits verder: "...is het maar de vraag of het zo verstandig is om dat op te lossen door middel van een bord. Ik krijg van alle collega’s regelmatig klachten over het feit dat er te veel borden staan." Wat doen wij vandaag? Wij plaatsen er nog een bord bij. Nu zouden wij een principe dat al zolang bestaat, "rood is rood en dan moet men stoppen" negeren en zeggen dat men daar nu en dan toch door mag. Collega’s, er zijn andere middelen om tot een andere situatie te komen. Mevrouw Crevits stelt verder dat een mogelijk conflict met de voetgangers vrij gevaarlijk is. Ze zegt ook iets over de lokale wegen. "Wat betreft de lokale wegen had ik liever gehad dat men tegelijk met de goedkeuring van die wet in het federale parlement meteen ook het flankerend inrichtingsbesluit mee zou hebben aangepast waarbij duidelijk zou worden gemaakt in welke situaties het goed zou zijn". Ondanks het feit dat wij al jaren hebben moeten wachten om die prulwet aan te passen bent u er niet in geslaagd om hier voor een flankerend inrichtingsbesluit te zorgen. "Nu zegt men aan iedereen", aldus mevrouw Crevits, "doe wat je denkt dat goed is". Men geeft dus een vrijgeleide, richt maar in. Het zal de initiatiefnemers worst wezen of er nu een fietser of iemand anders bij betrokken raakt. Het doel heiligt de middelen. Een laatste citaat van mevrouw Crevits: "Ik ben dus een beetje ongelukkig met de manier waarop de beslissing goedgekeurd is, zo zonder flankerend programma". Dat is dus iemand die namens de Vlaamse regering spreekt, waarin tot heden ook de sp.a zit, hoewel men zich soms kan afvragen welke sfeer daar heerst. Als wij teruggaan naar de plenaire vergadering van 19 juli van vorig jaar, dan was ook staatssecretaris Schouppe, bij mijn weten nog altijd een CD&V’er of ACV’er als correctere omschrijving, toch zeer duidelijk. In ieder geval, het was toen laat en misschien is het sommigen ontgaan. Ik citeer de staatssecretaris: "Uit de vele tientallen en zelfs honderden reacties die ik heb gekregen is duidelijk gebleken dat er een beperkt aantal voorstanders is". Ik vermoed dat er hier in de plenaire vergadering misschien meer voorstanders zijn dan buiten het Parlement. Het gaat dan met name om mensen die lid zijn van een fietsersbond. Ouderverenigingen, voetgangersverenigingen en wandelaars zijn vierkant tegen het voorstel. Ik moet in alle eerlijkheid bekennen dat ik persoonlijk erg negatief sta tegenover de goedkeuring van voorliggend wetsvoorstel. Ik meen dat toenmalig staatssecretaris Schouppe zeer duidelijk is geweest. Hij heeft het Parlement uiteraard de kans gegeven de wetten goed te keuren die het wenste goed te keuren. In deze meen ik dat staatssecretaris Schouppe er terecht heeft op gewezen. Hij zei onder meer dat het basisprincipe van het werken in normale omstandigheden naast andere weggebruikers in elk geval ten gronde verwerpelijk is om de eenvoudige reden dat het veel te gevaarlijk is. Ik meen dat verkeersveiligheid en verkeerseducatie twee heel belangrijke elementen zijn die ons moeten kunnen overtuigen dat het hier om een slechte wet gaat. Dit heeft mij en mijn fractie er alvast van overtuigd om ons eigen wetsvoorstel niet opnieuw te agenderen. Ik hoop van u alvast hetzelfde. Le président: Vraagt nog iemand het woord? (Nee) De algemene bespreking is gesloten. Bespreking van de artikelenWij vatten de bespreking van de artikelen aan. De door de commissie aangenomen tekst geldt als basis voor de bespreking. (Rgt 85, 4) (2063/1) Het wetsvoorstel telt 5 artikelen. Er werden geen amendementen ingediend. De artikelen 1 tot 5 worden artikel per artikel aangenomen. De bespreking van de artikelen is gesloten. De stemming over het geheel zal later plaatsvinden. (...)Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 6.3 van het koninklijk besluit van 1 december 1975 houdende algemeen reglement op de politie van het wegverkeer en van het gebruik van de openbare weg teneinde te voorzien in een afwijking op het algemene voorrangsbeginsel voor de verkeerslichten, in geval van verkeersborden die voorrang verlenen aan de fietsers (2063/1) Vraagt iemand het woord voor een stemverklaring? (Nee) Begin van de stemming. Heeft iedereen gestemd en zijn stem gecontroleerd? Einde van de stemming. Uitslag van de stemming (Stemming/vote 8)
Bijgevolg neemt de Kamer het wetsvoorstel aan. Het zal als ontwerp aan de Senaat worden overgezonden. |
(Bron: Kamer van Volksvertegenwoordigers, Integraal verslag. Plenumvergadering, 28-06-2012, namiddag, voorlopige versie)
Zolang de nieuwe wet niet was verschenen in het Staatsblad was elke plaatsing van de nieuwe verkeersborden totaal misplaatst. Daarenboven wordt het onvoorstelbare nu werkelijkheid: de Wegcode wordt opnieuw verminkt door een onoordeelkundig gebruik van voorrangsborden. Geen enkele verkeersdeskundige zou het ooit in zijn hoofd halen om dergelijke borden te gebruiken om doorgang te verlenen voor fietsers bij een rood licht en om die voorrangsborden te laten primeren op de verkeerslichten. Het onderscheid tussen de voorrangsborden B1 en B22 en B23 is miniem.
Door het aanbrengen van de nieuwe verkeersborden spelen Brigitte Grouwels (CD&V) en Bruno De Lille (Groen) een gevaarlijk spel. Hun vertoning zet iedere weggebruiker aan het niet zo nauw te nemen met de verkeersreglementering. Daarenboven worden alle fietsers op de kruispunten waar die betwistbare borden zijn aangebracht, ertoe aangezet om eveneens de wettelijkheid uit te dagen. Het is juist die attitude bij de weggebruikers die ten allen prijze moet vermeden worden. Indien er zich een ongeval zou voordoen, zullen de ongevallenverzekeringen er alles aan doen om te wijzen op de verwarring die de borden hebben teweeggebracht. Wie weet wordt de schuld in de schoenen van de beide excellenties geschoven. Het is bijgevolg een uiterst gevaarlijke en dwaze zet om maandag die nieuwe voorrangsborden in te huldigen. Wie een greintje gezond verstand heeft, zou minstens wachten tot de nieuwe wet in het Staatsblad is verschenen.
Laatst gewijzigd op 25 september 2012